Wat gaat de tijd toch snel.. alweer 15 dagen in Frankrijk.

De opa en oma zijn donderdag 8 mei 2014 vertrokken richting Nederland, een stukje stiller in huis.. gelukkig keert voor de oudste(3) de rust terug. Voor hem leek het wel vakantie, tot nu toe was er altijd bezoek in huis geweest en nu pas voor het eerst niet.. sinds ze zijn verhuisd. Ik heb het hier nog steeds hartstikke naar mijn zin en m'n plekje zeker weten gevonden, ik denk dat je het als au pair niet veel beter kunt treffen!

Hoera! Nog meer nieuws, onze baby kan zitten! Het lukt hem nog niet om uit zichzelf te gaan zitten maar als je hem neerzet kan hij blijven zitten, een hele prestatie. We hebben dan ook besloten om op zondag 11 mei 2014 voor hem een kinderstoel in elkaar te zetten, nu kan hij gezellig bij ons aan tafel zitten tijdens het eten. Hij aan het hoofd van de tafel en de oudste(3) er schuin naast, nu kan hij eindelijk laten zien wie de grote broer is. De eerste avond dat de kleine bij ons aan tafel kwam zitten aten we pasta met vis, elk kind lust vis.. zou je denken; de oudste(3) lust het dus niet, dachten we? Hij moest natuurlijk even laten zien hoe groot en stoer hij was en at zomaar zonder piepen zijn hele bordje leeg, er moest zelfs nog meer bij.. WAUW!

Om niet te vergeten is het MOEDERDAG in Nederland, in Frankrijk pas eind mei, heel gek. Ik heb vernomen dat mijn familie gezellig met elkaar heeft gegeten, jammer jammer dat ik dat gezellige moment heb moeten missen. Uiteraard had ik wel een lieve kaart voor mama in Nederland achter gelaten.

Ik had gehoopt dat ik jullie jaloers kon maken met mijn korte broeken foto's en zon verhalen maar helaas.. vanaf morgen woensdag 14 mei 2014 word er mooier weer voorspeld, in Nederland ook volgens mij.

Deze twee dagen heb ik voor het eerst de oudste(3) mee naar school gebracht en gehaald. Ze komen aan op school (groep 0), trekken hun schoenen uit, sloffen aan en gaan de klas binnen, krijgen een kus van de juffrouw en gaan het werkje doen waarbij hun naam is opgehangen. Als ouder is het dan ook niet de bedoeling om mee de klas in te gaan. Het verschil qua kinderen is ook enorm groot; kindjes met een speen en een knuffeltje die huilend hun mama uitzwaaien, en kinderen zonder speen en knuffel die glimlachend de klas binnen lopen.. zoals gelukkig onze oudste(3). Tussendemiddag gaan ze eten in de schoolkantine, om meteen maar met de deur in huis te vallen.. ze krijgen hier een voorgerecht, hoofdgerecht, kaasplankje en toetje.. WOW! Als al het eten op is gaan ze naar de slaapzaal voor hun "dodo" (slaapje). Elk kind heeft een eigen bedje, je moet denken aan een bedje voor op het strand, zo zien ze eruit. Als ze zijn uitgeslapen gaan ze buitenspelen, tegen half 5 gaat de bel en mogen ze weer mee naar huis. Het was een verrassing dat ik hem uit school kwam halen, glunderend maar verbaasd kwam hij naar buiten gelopen, leuk om te zien.

Natuurlijk voor mij belangrijk om iets van de omgeving mee te krijgen.. daarom ben ik vandaag dinsdag 13 mei 2014 naar de wekelijkse markt gegaan met de baby in de kinderwagen. De vader had ons met de auto naar het dorp gebracht en verder trokken we ons eigen plan. Twijfels twijfels of ik zou gaan want er was regen voorspeld, maar ik zag toch echt een zonnetje buiten. De markt is best groot en gezellig, helaas werden we lekker nat van een regen en hagelbui onderweg, blegh. We namen lekkere aardbeitjes en iets te knabbelen mee voor thuis en zijn 1.5 km terug gelopen, lekker sportief. Ik kreeg wel het vermoeden dacht ze dachten dat ik een of andere tienermoeder was. Een baby maakt dan ook een hoop los in mensen, er begonnen een paar vreemde tegen me te praten.. sorry mevrouwtjes, ik versta geen bal van jullie, oops!

Bisou en France en voor m'n vriendinnetjes in Nederland, succes met jullie examens, ik duim!